Η δίκη της Χρυσής Αυγής και οι φασιστικές προκλήσεις στο προσφυγικό

Στις 26/11 το Στέκι «Π - χώρος κινημάτων, αλληλεγγύης & πολιτισμού», στα Κάτω Πατήσια στην Αθήνα, πραγματοποίησε μια ανοιχτή εκδήλωση με θέμα «Η δίκη της Χρυσής Αυγής και οι φασιστικές προκλήσεις στο προσφυγικό».

Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν η Ελευθερία Κουμάντου, δημοσιογράφος στον «Αθήνα 9,84» και μέλος του «GoldenDawnWatch», και ο ΓιάννηςΜπασκάκηςδημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών». Αναδημοσιεύουμε τις δυο ομιλίες από το site του Ξεκινήματος xekinima.org.

Ελευθερία Κουμάντου

Η πορεία της δίκης της Χρυσής Αυγής  

H δίκη της ΧΑ έχει συμπληρώσει της 100 δικασίμους, μέσα σε 17 μήνες.

Συγκεκριμένα, έχουν γίνει 105 διαδικασίες, και έχουν καταθέσει 35-36 μάρτυρες από τους 136 μάρτυρες κατηγορίες όπως αναφέρει η λίστα των μαρτύρων. Οι μάρτυρες αναμένεται να φτάσουν τους 150 μαζί με αυτούς που αναμένεται να ζητήσει να κλητευθούν η Πολιτική Αγωγή. Από την πλευρά της υπεράσπισης οι μάρτυρες θα είναι περίπου 200 … άρα καταλαβαίνετε πόσο χρονικό διάστημα έχουμε ακόμη μπροστά μας για την ολοκλήρωση του πρώτου βαθμού της δίκης.

Έχουμε επισημάνει τις καθυστερήσεις στη δίκη από την αρχή της. Να σας υπενθυμίσω ότι τον πρώτο καιρό, οι δικάσιμοι ήταν περίπου μια κάθε δέκα μέρες.

Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε 10 και 12 πολλές φορές δικασίμους τον μήνα που κρίνεται από τους δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής ικανοποιητικός ρυθμός για την εξέλιξη της δίκης. Επίσης η πλειοψηφία των δικασίμων από τον Ιούνιο που μεταφέρθηκε η δίκη από τον Κορυδαλλό στο Εφετείο, γίνονταν στο Εφετείο και με ελάχιστες δικασίμους να διεξάγονται πια στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, κυρίως για να συμπληρωθεί ο αριθμός τους.

Η πρόεδρος έδωσε ημερομηνίες για τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και αυτό που παρατηρούμε είναι ότι και ο αριθμός των συνεδριάσεων έχει μειωθεί… να δεχθούμε ότι είναι δυο μήνες με μειωμένο αριθμό εργάσιμων ημερών λόγω των εορτών, αλλά έχουν αυξηθεί οι δικάσιμοι στον Κορυδαλλό… εκεί που είχαμε μια αναλογία 70-30 ή 80-20… έχουμε φτάσει στο 50-50.

Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτή γιατί εκφράζονται φόβοι… να μην επιστρέψει η δίκη στον κορυδαλλό, κάτι που βεβαίως θα επιθυμούσε η ίδια η ΧΑ, γιατί όπως έχουμε ξανά πει, την εξυπηρετεί η απουσία ακροατηρίου και κατ’ επέκταση η έλλειψη δημοσιότητας.

Δημοσιότητα δεν είναι μόνο η δουλειά των δημοσιογράφων, η οποία είναι ελλιπής, αλλά και η παρουσία του κοινού, με την οποία εξασφαλίζεται και ο δημόσιος χαρακτήρας της δίκης .

Σας υπενθυμίζω ότι η ΧΑ όταν η δίκη γίνεται στον Κορυδαλλό, δεν φέρνει κανέναν, όταν όμως γίνεται στο Εφετείο, έρχονται συντεταγμένοι. Μάλιστα χρησιμοποίησε προκλητικά τα τελευταία επεισόδια με τους αντιφασίστες στον προθάλαμο το δικαστηρίου, καταθέτοντας μήνυση λέγοντας ότι τα μέλη της διατρέχουν κίνδυνο. Μια ακόμη προσπάθεια να παρουσιάσει τον εαυτό της ως θύμα.

Στα της διαδικασίας…

Βρισκόμαστε στην εκδίκαση της υπόθεσης της επίθεσης που δέχθηκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ από δυο τάγματα εφόδου της ΧΑ, τον Σεπτέμβριο του 2013, μια εβδομάδα πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Έως τώρα έχουν καταθέσει ο πρόεδρος του σωματείου μετάλλου, Σωτήρης Πουλικόγιαννης, το μέλος Παναγιώτης Γκούτης και ο Δημήτρης Διαμαντάκος. Και οι τρεις είχαν δεχθεί χτυπήματα το βράδυ της επίθεσης.

Η κατάθεση του Πουλικόγιαννη , διήρκησε 6 δικασίμους. Εκτός από τα στοιχεία που κατέθεσε για την επίθεση που δέχθηκε ο ίδιος, κατέθεσε και πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.

Ο Πουλικόγιαννης, στην κατάθεσή του είπε ότι περιήλθε εν γνώση του, μια συνάντηση των Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη και Μίχου με μεγαλοεργολάβους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος. Όπως είπε χαρακτηριστικά, έπεσαν στο τραπέζι περι τις 300-400 χιλιάδες ευρώ με το επίδικο να αναλάβει να διαλύσει η ΧΑ το σωματείο στη Ζώνη και να ιδρυθεί νέο φιλοεργοδοτικό σωματείο.

Από την πλευρά της η υπεράσπιση παρουσίασε στο δικαστήριο φωτογραφίες του Πουλικογιαννη, από τα επεισόδια του 2011 στο Σύνταγμα, θέλοντας έτσι να οικοδομήσει το επιχείρημα της αριστερής βίας και στη συνέχεια αυτό των δυο άκρων. Η πρόεδρος απέρριψε τη χρήση των σχετικών φωτογραφιών και των αντίστοιχων ερωτήσεων. Στη συνέχεια έγιναν στον Πουλοκόγιαννη ερωτήσεις σχετικά με το καταστατικό του ΚΚΕ και αν υπάρχουν ομοιότητες με το καταστατικό της ΧΑ. Η πρόεδρος για μια ακόμη φορά απέρριψε τις ερωτήσεις λέγοντας ότι εδώ δεν δικάζεται το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, ενώ στην επιμονή των δικηγόρων της υπεράσπισης σε πολιτικά σχόλια, είπε ότι εδώ δεν έχουμε μια πολιτική δίκη , αλλά μια ποινική δίκη.

Έως τώρα έχουν εξετασθεί στο ακροατήριο η υπόθεση Φύσσα, η υπόθεση των αλιεργατών και όπως είπαμε έχει αρχίσει η υπόθεση του ΠΑΜΕ… βλέπουμε δηλαδή να ξεδιπλώνεται όλη η γκάμα των στόχων της ΧΑ. Ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, οι μετανάστες, και ο ιδεολογικός ταξικός αντίπαλος.

Στην υπόθεση Φύσσα, εκτός από το οργανωμένο της επίθεσης και την επί τούτο έλευση του Ρουπακιά, για να μαχαιρώσει και να σκοτώσει, αποδεικνύεται η οργανωμένη επίθεση, ο συντονισμός των κινήσεων, η εκπαίδευση. Επίσης, από τις καταθέσεις των αστυνομικών και των αυτοπτών μαρτύρων φαίνεται τι έκανε ή μάλλον τι δεν έκανε η αστυνομία εκείνο το βράδυ. Συμπεριφορά που έχει προκαλέσει ακόμη και την αλλαγή της στάσης της προέδρου.

Στην αρχή η πρόεδρος όταν η Πολιτική Αγωγή έκανε ερωτήσεις σχετικά με τις κινήσεις της αστυνομίας, η πρόεδρος έλεγε, εδώ δεν δικάζουμε την αστυνομία… στην πορεία της διαδικασίας όμως, άρχισε η ίδια να διατυπώνει τις ερωτήσεις που νωρίτερα έκανε η πολιτική αγωγή, διαπιστώνοντας και η ίδια την αδράνεια των ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ.

Να σας υπενθυμίσω ότι σε μια περίπτωση μάλιστα πίεσε τόσο πολύ τον μάρτυρα , τον ειδικό φρουρό της ΔΙΑΣ, Δημήτρη Μπάγιο, ο οποίος στη συνέχεια λιποθύμησε.

Στην περίπτωση των αλιεργατών, είχαμε και εκεί επίθεση μέσα στη νύχτα, καταδρομική , με τάγμα εφόδου, ήταν περισσότερα από 10 άτομα, με δέκα μηχανάκια, που επιτέθηκαν στο σπίτι των αλιεργατών την ώρα που κοιμόντουσαν.

Και στις τρεις υποθέσεις έχουμε τον ίδιο τρόπο δράσης , επίθεση νύχτα, από τάγμα εφόδου, με περιορισμένη διάρκεια, στην ευρύτερη περιοχή ελέγχου της ΧΑ (Κερατσίνι-Πέραμα).

Να υπενθυμίσουμε ότι και οι τρεις επιθέσεις έγιναν την ίδια εποχή, το 2012-2013, εποχή που η Χρυσή Αυγή , απολάμβανε ασυλίας, θεωρούσε εαυτόν άτρωτο, και με περισσή αλαζονεία κινείτο στη δημόσια σφαίρα, τρομοκρατώντας μετανάστες, αριστερούς, ομοφυλόφιλους, όποιον διαφωνούσε ή θεωρούσε εχθρό, ιδεολογικό αντίπαλο.

Οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής, η τοπική κοινωνία , το αντιφασιστικό κίνημα, το Παρατηρητήριο όλοι ζητούσαμε μετ’ επιτάσεως τη μεταφορά της δίκης στο Εφετείο, για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στο ακροατήριο, να έχει αυξημένη δημοσιότητα. Τη δημοσιότητα που της αξίζει. Η δημοσιότητα δεν είναι όμως αυτή που πρέπει. Λίγα ΜΜΕ έχουμε καθημερινή συνεπή παρουσία στο δικαστήριο και κάνουμε ρεπορτάζ για την ουσία της δίκης, με όσα αποκαλύπτονται στην αίθουσα του δικαστηρίου. Τα περισσότερα μέσα ασχολούνται μόνο όταν υπάρχει ξέσπασμα της μητέρας του Παύλου Φύσσα, ή όταν γίνονται επεισόδια μεταξύ Χρυσαυγιτών και αντιφασιστών .

Η ΕΡΤ πχ, θα έπρεπε και έχει τη δυνατότητα να καλύπτει με ρεπορτάζ όλες τις δικασίμους. Αντ’ αυτού όλοι έχουμε δει ποιες είναι οι επιλογές της προς την προβολή της ΧΑ.

Η δίκη από τον Ιούνιο γίνεται στην πλειοψηφία των δικασίμων στο Εφετείο Αθηνών. Υπάρχει πια, σχετικά συνεπής παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος στην αίθουσα. Παρόντες όμως είναι και οι Χρυσαυγίτες πια, οι οποίοι είναι πάντα σε ετοιμότητα να εμπλακούν σε φασαρίες, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που με κινητά προσπαθούν να φωτογραφίσουν τους αντιφασίστες. Η αστυνομία από την αρχή είχε κάνει λάθος στο σχεδιασμό των μέτρων ασφαλείας. Ενδεικτικά να σας πω, ότι την πρώτη μέρα, ο χώρος για το κοινό ήταν ο ίδιος χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για τις δυο πλευρές. Οι αστυνομικοί έστειλαν τη μητέρα του Παύλου Φύσσα να καθίσει ανάμεσα στους Χρυσαυγίτες… καταλαβαίνετε τι αντιδράσεις και τι κλίμα προκάλεσε αυτό.

Το Εφετείο έχει δυο εισόδους, από την μια έμπαινε το κοινό και των δυο πλευρών, και από την άλλη, οι δικηγόροι, οι κατηγορούμενοι και οι δημοσιογράφοι.

Είχαμε επισημάνει στους αστυνομικούς ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιεί τη δεύτερη είσοδο για το διαχωρισμό του κοινού… δεν το δέχτηκαν, και επέλεξαν για περίπου 5 μήνες, να συνοδεύουν τη μια ή την άλλη ομάδα κοινού, να μπαίνει στην αίθουσα μαζί με διμοιρίες ΥΜΕΤ.

Μέχρι που έγινε το σφοδρό επεισόδιο με τους αντιφασίστες στον προθάλαμο του δικαστηρίου με την ομάδα του Δεβελέκου , λίγα μόλις μέτρα πριν την αίθουσα. Οι Χρυσαυγίτες άδραξαν την ευκαιρία και έκαναν μήνυση κατά παντός υπευθύνου κάνοντας λόγο για τάγματα εφόδου της Αριστεράς.

Μετά από αυτό το περιστατικό, το δικαστήριο αποφάσισε να επιτρέψει τη χρήση της δεύτερης εισόδου από τους αντιφασίστες και μετά από παρέμβαση των δημοσιογράφων και της Πολιτικής Αγωγής, παραχωρήθηκε στο κοινό των αντιφασιστών, ο αντίστοιχος αριθμός θέσεων με αυτών των χρυσαυγιτών.

Στις αρχές της εβδομάδας που μας πέρασε, βρεθήκαμε με την κ. Μάγδα Φυσσα, στο Στρασβούργο, προσκεκλημένες μαζί και με μια δικηγόρο της οικογένειας, προκειμένου να ενημερώσουμε την GUE, την Ευρωομάδα της Αριστεράς για την πορεία της δίκης.

Η κ. Μάγδα Φύσσα στην τοποθέτησή της ήταν τόσο συναισθηματική όσο έπρεπε, ενώ ήταν και επικριτική…

«Έτσι, λοιπόν, στην Ευρώπη γεννάται για άλλη μία φορά ο φασισμός. Δεν έχουν περάσει ούτε 70 χρόνια, από την τελευταία φορά που οι πολίτες της Ευρώπης πλήρωσαν με αίμα την κυριαρχία του. Παρόλο αυτά, και ενώ τα τότε θύματά του ζουν και θυμούνται ακόμα, η Ευρώπη επιδεικνύει αδιαφορία στην επανεμφάνισή του. Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειές του, που ακόμα δεν είναι ορατές, αλλά και για τις άμεσες και ήδη ορατές συνέπειες της ενεργού δράσης νεοναζιστικών οργανώσεων. Αν και η δράση αυτή δεν εμφανίζεται ακόμα σε όλες τις χώρες, η Ελλάδα αποτελεί ένα πικρό παράδειγμα για όλους μας, με την κλιμακούμενη φασιστική βία της Χρυσής Αυγής να αφήνει το στίγμα της.

»Έτσι η αδιαφορία προχωρά και στα ίδια τα θύματα του φασισμού. Σε εθνικό επίπεδο, πέραν των διακηρύξεων για δήθεν στήριξη σε εμάς, που ενίοτε καταντά προκλητική, στην οικογένεια μου δεν παρασχέθηκε η ελάχιστη έμπρακτη στήριξη, όπως θα ήταν για παράδειγμα η παροχή ψυχολογικής υποβοήθησης από ειδικούς, με επιμέλεια του κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι περισσότεροι κατηγορούμενοι για την δολοφονία του γιου μου, μένουν στη γειτονιά μας, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε υποχρεωτικά, καθημερινά αντιμέτωποι με αυτούς. Στο σημείο της δολοφονίας υπάρχει ένα μνημείο στη μνήμη του γιου μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ”άγνωστοι” το έχουν βεβηλώσει, με αγκυλωτούς σταυρούς.»

Επίσης, κανένας επίσημος πολιτικός φορέας της Αριστεράς ή του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου δεν επέδειξε ουσιαστική στήριξη, παρά μόνο κινήσεις εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας, αφού μέχρι και υποψήφιοι μας προτάθηκε να γίνουμε σε κομματικά ψηφοδέλτια. Μετά δε την άρνησή μας να συμμετάσχουμε, ουδέποτε ξανά προσέφεραν οποιαδήποτε άλλη βοήθεια ή δημόσια στήριξη για εμάς.

»Αντίστοιχα όμως και σε κοινωνικό επίπεδο, καμία σοβαρή παρέμβαση δεν γίνεται, παρά μόνο μεμονωμένες ιδιωτικές πρωτοβουλίες, με μικρή δυστυχώς απήχηση. Καμία ενημέρωση σε εργασιακούς χώρους και σχολεία, με αποτέλεσμα 3 χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου μου, στην Ελλάδα να υπάρχουν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί».

Οι ευρωβουλευτές, καταχειροκρότησαν την κ. Φύσσα, και δήλωσαν και οι ίδιοι ότι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες… μένει να το δούμε.

ΓιάννηςΜπασκάκης 

Συντριπτικά τα στοιχεία για τον πραγματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής

Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης και βέβαια μετά την έναρξη της δίκης, είδαμε τα τάγματα εφόδου να αποσύρονται από τους δρόμους και τη Χρυσή Αυγή να λουφάζει.

Αυτό από μόνο του αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για τη ναζιστική οργάνωση. Γιατί υποχρεώθηκε να σταματήσει να στέλνει στο ακροατήριό της, το μήνυμά της, που δεν είναι άλλο από την ίδια την εγκληματική της δράση στο δρόμο.

Τώρα βλέπουμε τη Χρυσή Αυγή να προσπαθεί να επαναφέρει την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή των «αγανακτισμένων κατοίκων». Αυτή που εφάρμοζε, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, τα χρόνια πριν μπει στο κοινοβούλιο. Την περίοδο δηλαδή που ως «αγανακτισμένοι κάτοικοι» επιχειρούσαν να εμφανιστούν στελέχη της που τότε δεν ήταν γνωστά όσο σήμερα, όπως η Θέμις Σκορδέλη, επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Αγ. Παντελεήμονα, ή ακόμα και ο ιεραρχικά ανώτερός της, Ηλίας Παναγιώταρος.

Την ίδια συνταγή λοιπόν βλέπουμε να προσπαθεί να εφαρμόσει τώρα στα νησιά, επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί το προσφυγικό και τον πολύμηνο εγκλωβισμό εκεί, χιλιάδων ανθρώπων, σε συνθήκες εξαθλίωσης, μετά την εφαρμογή της συμφωνίας Ε.Ε. και Τουρκίας.

Δεν είναι βέβαια τυχαία η επίσκεψη Κασιδιάρη και Λαγού αμέσως πριν τις εγκληματικές επιθέσεις των Χρυσαυγιτών σε βάρος προσφύγων και αλληλέγγυων στη Χίο. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι επιθέσεις αυτές είναι μέρος του οργανωμένου σχεδίου της Χρυσής Αυγής, γεγονός που μας επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Αρχηγός της κατά την πρόσφατη ναζιστική φιέστα υπό τον μανδύα υποτιθέμενης «κοινοβουλευτικής συνεδρίασης» που αναμεταδόθηκε από την ΕΡΤ.

Και μας το επιβεβαίωσε γιατί, ενώ από τη μία προσπάθησε να μας πείσει ότι οι δράστες των επιθέσεων δεν είναι Χρυσαυγίτες, από την άλλη παρείχε πλήρη πολιτική κάλυψη στους επιτιθέμενους, ταυτίζοντας τελικά την οργάνωσή του με τις εγκληματικές αυτές ενέργειες.

Αλλά γιατί έσπευσε να το κάνει αυτό δημοσίως; Μα για τον ίδιο λόγο που τα τάγματα εφόδου πραγματοποιούσαν τις επιθέσεις τους φορώντας μπλούζες της Χρυσής Αυγής και διαλαλώντας ότι επρόκειτο για ενέργειες της ναζιστικής οργάνωσης. Γιατί όπως είπαμε, για τη Χρυσή Αυγή η εγκληματική της δράση δεν είναι απλώς ένα μέσο. Είναι το ίδιο το πολιτικό της μήνυμα. Και το γεγονός ότι η δίκη που είναι σε εξέλιξη, την εμποδίζει να το στέλνει, την αποδυναμώνει και εσωτερικά και σε σχέση με το ακροατήριο της. Αυτό ακριβώς είναι που την οδηγεί να αυτοκαρφώνεται. Αυτή είναι η μόνιμη Αχίλλειος πτέρνα της.

Όσο για την προβολή της Χρυσής Αυγής από τη δημόσια τηλεόραση, η ΕΡΤ δε μπορεί να εξακολουθεί να παραβλέπει ότι εδώ δεν πρόκειται για «κοινοβουλευτικές δράσεις» αλλά, όπως είδαμε κατά την τελευταία αναμετάδοση, για ναζιστικές φιέστες που παρουσιάζονται ως «κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις» με προφανή στόχο να αναμεταδοθούν από τη Δημόσια Τηλεόραση.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα «νόμιμο κοινοβουλευτικό κόμμα», όπως όλα τα άλλα. Δεν είναι απλώς κάποια στελέχη της που κατηγορούνται ως δράστες εγκληματικών επιθέσεων, αλλά είναι η ίδια η Χρυσή Αυγή που κατηγορείται γι’ αυτές. Στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών αποτυπώνεται καθαρά. Η ηγεσία του υποτιθέμενου «κόμματος» και της εγκληματικής οργάνωσης ταυτίζονται.

Οφείλει λοιπόν η ΕΡΤ να ακολουθήσει το παράδειγμα του σχετικού νόμου που ψήφισε η Βουλή και ο οποίος ανέστειλε την κρατική χρηματοδότηση προς τη Χρυσή Αυγή, ακριβώς επειδή όπως ρητά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου:

«ανακύπτει ανάγκη αποτροπής του ενδεχομένου άμεσης ή έμμεσης κατάχρησης της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης για τη στήριξη των ως άνω εγκληματικών δραστηριοτήτων».

Και βέβαια την ίδια ώρα οι εγκληματικές αυτές δραστηριότητες γίνονται πλέον γνωστές και στο ακροατήριο της δίκης της Χρυσής Αυγής. Αυτή την περίοδο που εξετάζεται η δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, το δικαστήριο έλαβε γνώση των αποκαλυπτικών μηνυμάτων που έφερε στο φως η «Εφ.Συν.» και τα οποία αντάλλαξε ο Λαγός με άλλα στελέχη της οργάνωσης, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη συγκεκριμένη επίθεση.

Από τα ντοκουμέντα αυτά, προκύπτει ότι ο Λαγός ήδη από πριν την επίθεση αλλά και κατά τη διάρκεια είχε αλλεπάλληλες τηλεφωνικές συνομιλίες με τον επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Περάματος, τον Αναστάσιο Πανταζή, που έχει βέβαια ομολογήσει την παρουσία του στο σημείο της επίθεσης.

Συνομιλώντας λοιπόν με τον Πανταζή, ο Λαγός παράλληλα ενημερώνει για την εξέλιξη της εγκληματικής ενέργειας και τον πυρηνάρχη της Νίκαιας Πατέλη, ο οποίος είναι σε επιφυλακή να επιτεθεί αν χρειαστεί. Και τέλος ο Λαγός πανηγυρίζει με τον πυρηνάρχη Πειραιά, Σωτήρη Δεβελέκο, λέγοντας «τους μακελέψαμε», αναφερόμενος φυσικά στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

Με λίγα λόγια, με αυτόν τον τρόπο ο Λαγός έχει ομολογήσει ότι επρόκειτο για οργανωμένη επίθεση της Χρυσής Αυγής, για την οποία βέβαια ο ίδιος είχε απόλυτη γνώση ήδη από πριν αυτή ξεκινήσει.

Αλλά ο Λαγός έχει ανταλλάξει μηνύματα και πριν και μετά από μια άλλη οργανωμένη επίθεση της Χρυσής Αυγής. Την επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης τον Ιούλιο του 2013.

Και εκεί ομολογεί τον καθοδηγητικό και συντονιστικό του ρόλο, αλλά και τη φυσική του παρουσία στην εγκληματική αυτή ενέργεια.

Τα στοιχεία λοιπόν είναι συντριπτικά, όσο και αν η οργάνωση αρνείται τις πράξεις της. Όσο και αν οι συνήγοροί της επιδίδονται σε άγριες επιχειρήσεις υπονόμευσης και εκφοβισμού των θυμάτων που καταθέτουν ως μάρτυρες, όπως ο ΑμπουζίντΕμπάρακ, το εμβληματικό θύμα της δολοφονικής επίθεσης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες  όσο και αν η Χρυσή Αυγή αρνείται την ιδεολογία της – εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι αυτή αποτελεί και το κίνητρο των εγκλημάτων της  όσο και αν αρνείται στελέχη της όπως ο Ρουπακιάς, στον οποίο προσπαθεί να φορτώσει εξ ολοκλήρου τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Γιατί η πραγματικότητα είναι βέβαια ότι το μαχαίρι του Ρουπακιά ήταν απλώς η κορύφωση μιας ακόμα οργανωμένης επίθεσης της Χρυσής Αυγής, που ξεκίνησε με το γραπτό μήνυμα του ΠυρηνάρχηΠατέλη προς τα μέλη του τάγματος εφόδου της Νίκαιας. Και ο οποίος Πατέλης πριν και μετά τη δολοφονία έχει ανταλλάξει πλήθος κλήσεων με τον ιεραρχικά ανώτερό του, τον περιφερειάρχη Πειραιά, τον Λαγό, του οποίου τις εντολές ακολουθεί πιστά και δεν κάνει οποιαδήποτε ενέργεια αν πρώτα δεν πάρει το «Οk», όπως ο ίδιος λέει στο γνωστό βίντεο. Και ο Λαγός βέβαια αναφέρεται στον Αρχηγό του τον Μιχαλολιάκο.

Όσο για τον ίδιο τον Ρουπακιά τον οποίο η Χρυσή Αυγή αρνείται, ήταν βέβαια ηγετικό στέλεχος του Πυρήνα της Νίκαιας, όρκιζε νεοσύλλεκτους Χρυσαυγίτες, ενώ έκανε και περιφορά της εικόνας του Αγ. Παντελεήμονα στην ομώνυμη περιοχή, με το τάγμα της Νίκαιας, υπό τις οδηγίες του Παναγιώταρου.

Επίσης μέσα στο κοινοβούλιο βλέπουμε εδώ και μήνες τη Χρυσή Αυγή να επιδίδεται σε μια μελετημένη τακτική της έντασης, των στημένων σόου, των τραμπουκισμών και της άσκησης ψυχολογικής βίας. Παρατηρούμε ακόμα ότι ενώ επισήμως η οργάνωση αρνείται την ιδεολογία της, τα στελέχη της ανταλλάσσουν κρυφά ναζιστικά μηνύματα, τα οποία θεωρούν ότι θα περάσουν απαρατήρητα από τους μη μυημένους. Αυτό το κάνουν για να στέλνουν το μήνυμα ότι δεν έχουν προδώσει τις ιδέες τους, αλλά ότι έχουν απλώς προσωρινά αποσύρει τα τάγματα εφόδου. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιδίδονται σε ανοιχτά ναζιστικά σχόλια, ενώ ενδεικτικά αναφέρουμε το γνωστό σύνθημα που αποδίδεται στον Γκέμπελς: «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», το οποίο ακουγόταν στην ομιλία του Μιχαλολιάκου για την επέτειο των 1000 φύλλων της εφημερίδας τους τον προηγούμενο μήνα.

Και παράλληλα με όλα αυτά, προσπαθούν να αποκτήσουν την «πολιτική νομιμοποίηση» που τους έχει στερήσει κυρίως το στίγμα της εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και να κάνουν ανοίγματα σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι αγκαλιές του Μιχαλολιάκου με τον πρώην μπασκετμπολίστα Στηβ Γιατζόγλου, τον οποίο πρόσφατα επιχείρησε να «ξεπλύνει» μέσω της εκπομπής του ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι φωτογραφίες που υποκριτικά έσπευσαν να βγάλουν ο Κασιδιάρης, ο Παναγιώταρος και τα άλλα στελέχη της οργάνωσης μέσα στο κοινοβούλιο με τους παραολυμπιονίκες.

Οι τελευταίοι δυστυχώς ενέδωσαν, προκαλώντας φυσικά τη δημόσια κατακραυγή και τελικά στη συνέχεια αποκήρυξαν με δημόσια δήλωση τους τη Χρυσή Αυγή.

Γιατί όπως είπαμε η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα», αλλά μια ναζιστική οργάνωση, με αυστηρή ιεραρχία και πειθαρχία και κάθετη δομή που τελεί εγκλήματα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Σε αυτό το πεδίο είναι φυσικά καθοριστική η συμβολή του αντιφασιστικού κινήματος. Στην απομόνωση δηλαδή του Ναζισμού σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στην καθημερινότητά μας.