Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

40 χρόνια μετά τον Νοέμβρη του 1973... για μια εξέγερση που έρχεται απ’ το μέλλον



Όλοι/ες στην πορεία του Πολυτεχνείου – Κυριακή 17 Νοέμβρη, 5:00μμ πλ. Ελευθερίας
Όταν ο λαός βγαίνει στους δρόμους και δίνει το αίμα του για μια καλύτερη ζωή, τότε γράφει ιστορία! Αυτό έγινε τον Νοέμβρη του 1973. Φοιτητές, μαθητές, εργάτες και λαός έκαναν κατάληψη του Πολυτεχνείου και για αυτό χτυπήθηκαν από το στρατό και την αστυνομία της Χούντας. Αποτέλεσμα, 24 καταγεγραμμένοι νεκροί και 1.100 τραυματίες. Αυτή η εξέγερση δεν έγινε για πλάκα ούτε θα γίνονταν αν «ο κόσμος περνούσε καλά στη Χούντα», όπως λένε οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και όχι μόνο.
Η Χούντα ήταν το καθεστώς του «απαγορεύεται»!
Απαγορεύονταν να μιλάς ελεύθερα, να κάνεις κριτική στην κυβέρνηση, να διαβάζεις ό,τι θέλεις, να ακούς ό,τι μουσική σ’ αρέσει. Απαγορεύονταν να κάνεις διαδήλωση, απεργία ή κατάληψη στο σχολείο. Απαγορεύονταν να αγωνίζεσαι για ένα καλύτερο μισθό ή για μια καλύτερη παιδεία. Και όποιος δεν συμμορφώνονταν, αντιμετώπιζε τα μπουντρούμια, τις εξορίες, το ξύλο και τα βασανιστήρια.
Δεν ήταν για όλους άσχημα...
Βέβαια τα πράγματα δεν ήταν άσχημα για όλους. Οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεργολάβοι έκαναν χρυσές δουλειές, αφού δεν είχαν να αντιμετωπίσουν ούτε διαμαρτυρίες ούτε απεργίες! Και οι χουντικοί ήταν βουτηγμένοι στα σκάνδαλα και στις μίζες που τσέπωναν για τις «υπηρεσίες» τους. Για αυτό και ένα από τα πρώτα που έκαναν οι χουντικοί ήταν να διπλασιάσουν τους μισθούς του πρωθυπουργού και των υπουργών και να «βολέψουν» τους συγγενείς τους στην κυβέρνηση. Ούτε οι τραπεζίτες είχαν παράπονο, αφού το δημόσιο χρέος της Ελλάδας τριπλασιάστηκε την περίοδο της Χούντας και οι κερδισμένοι από αυτό δεν ήταν άλλοι από τους τραπεζίτες δανειστές. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ο ίδιος ο Παπαδόπουλος ζούσε σε βίλα του εφοπλιστή Ωνάση! Βέβαια αυτά δεν έβγαιναν στη φόρα, αφού τότε δεν υπήρχε ελεύθερη δημοσιογραφία αλλά λογοκρισία.
Ευχαριστημένοι ήταν και οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, αφού η χουντική κυβέρνηση ήταν το υπάκουο σκυλί τους. Αυτό το πλήρωσε πιο ακριβά από όλους ο Κυπριακός λαός. Το πραξικόπημα της ελληνικής Χούντας ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση της Κύπρου ήταν η αφορμή για να εισβάλει στο νησί το στρατοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν οι φασίστες και οι εθνικιστές έρχονται στην εξουσία: εθνικές καταστροφές, πόλεμοι, ξερίζωμα και δυστυχία για τους λαούς.
Η «μεταπολίτευση» κατέστρεψε τη χώρα;
Μετά την πτώση της Χούντας (δηλαδή κατά την μεταπολίτευση) οι εργαζόμενοι και ο λαός αγωνίστηκαν και κατέκτησαν πολλά δικαιώματα και ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Όμως οι πλούσιοι και οι καπιταλιστές συνέχισαν να έχουν την οικονομική εξουσία. Σε αυτό τους βοήθησαν εκείνοι που ξεπουλήθηκαν και  εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες για να γίνουν εξουσία ώστε να εφαρμόσουν αντιλαϊκές πολιτικές και να χωθούν στα σκάνδαλα και στις μίζες! Για όλα αυτά όμως δεν ευθύνονται οι χιλιάδες που έδωσαν το αίμα τους,αλλά το ότι ο αγώνας του Πολυτεχνείου δεν έφτασε ποτέ μέχρι το τέλος.
Και σήμερα τι γίνεται;
Η λύση σε όσα ζούμε σήμερα δεν είναι «ένας Παπαδόπουλος», όπως λέει ο Κασιδιάρης και τα άλλα  φασισταριά της Χρυσής Αυγής. Η μόνη λύση μπορεί να έρθει μέσα από τους δικούς μας αγώνες!
Αγώνας λοιπόν για να ανατραπούν τα μνημόνια και η πολιτική που μας επιβάλλει τη φτώχεια και την ανεργία, που μας εξαναγκάζει στη μετανάστευση, που κλείνει σχολεία και διαλύει νοσοκομεία, που σπρώχνει κόσμο στην αυτοκτονία, που στερεί τα φάρμακα, τη θέρμανση, ακόμη και το φαγητό από χιλιάδες συνανθρώπους μας. Αγώνας ενάντια στο σύστημα που τα γεννάει όλα αυτά!
Σε αυτό τον αγώνα έχουμε απέναντί μας και την κυβέρνηση και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και κάθε ναζιστικής – εθνικιστικής συμμορίας. Η κυβέρνηση περνάει τα μέτρα και ταυτόχρονα σέρνει στα δικαστήρια και δέρνει όποιον αντιστέκεται (όπως κάνει με τους κατοίκους της Χαλκιδικής). Οι φασίστες χτυπάνε και δολοφονούν τους αδύναμους και όποιον αντιστέκεται, όπως ο Παύλος Φύσσας, και την ίδια ώρα λένε ψέματα ότι για τη δική μας δυστυχία δεν φταίνε οι πλούσιοι, αλλά οι φτωχοί μετανάστες.
Για όλα αυτά, όσο θα υπάρχει φτώχεια, δυστυχία, καταπίεση και εκμετάλλευση η εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 θα είναι επίκαιρη, θα μας εμπνέει και θα μας οδηγεί στον αγώνα για μια ανθρώπινη ζωή!

Αντιφασιστικός Συντονισμός Θεσσαλίας

Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας | Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας | Αντιρατσι- στικό Αντιφασιστικό Μέτωπο Αλληλεγγύης Καρδίτσας | στέκι Rosso Nero στα Τρίκαλα 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου